Wauw!
De accu van mijn telefoon was na 2 smsjes leeg, vreselijk. Oplossing: mijn abonnement verlengen. Zo kreeg ik een nieuwe telefoon en zou ik op New Wine makkelijk Joan en Gerard terug kunnen vinden. Oude sim in de telefoon, nieuwe sim mee en de 28e omwisselen. Zo gezegd, zo gedaan. Vol verwachting op dinsdag de sim omgewisseld, vraagt de telefoon om een pincode. Pincode? … die lag nog thuis! … geen bereik dus, stom! De oude sim er weer in gedaan, wist ik in ieder geval weer hoe laat het was, ook al kon ik niet bellen.
Weer thuis meteen de pin- en puk-code gepakt. Ik had 3x de pincode geprobeerd dus de pukcode dan maar … code-fout? … Oh de pincode, moet het de oude nog zijn … code-fout! Nog 8 kansen … nieuwe pincode bedenken dan maar … weer code-fout. Volgens internet zou de pukcode fout zijn, nou die had ik toch echt goed ingetoetst.
Vandaag bedacht ik mij ineens dat ik de oude simkaart er nog in had. “Ja”, zegt Gerard, “ik ging er van uit dat je de nieuwe er al in had, dus dat heb ik gisteravond niet genoemd”. Ik zeg: “Je dacht, zo dom is ze niet”. Hoor ik m’n jongste roepen:
“Je bent niet dom mama! Je bent de beste moeder die ik ken!”
“Je hebt ook maar één moeder” zegt z’n broer
“Ik bedoel ook van m’n vriendjes enzo!”
Wauw! weer kippenvel! en het houd niet op …
“Waarom schrijf je het op mama?”
“Omdat ik het graag wil onthouden”
“Is het een bemoediging?”
“Ja, mama vond het heel fijn om te horen.”
“Oh en als je verdrietig bent, dan kun je het lezen.”
Dankuwel Heer!